ALABİLDİĞİNE ÇİÇEKLENİRDİ
Ellerin ellerime değidiğinde
Bir deniz olurdum büsbütün
Teni yağmurlarla ürperen
Kırıldı uzun karanlıklarım
Sesinin gizli çığlığı açtıkça
Özlemlerin kilitli kapılarını
Karaya çekilmiş bir ilkyazın
Göğsüne yaslardık başımızı
Ödü kopmuş İstanbul parkları
Daha da çoğaltırdı ürküntüyle
Sevdamın çaylak telaşını
Kıyılarımı dolduran çay bahçelerinde
Gözlerinin dağlarına sığınırdım
Kaçak yazıldığım intiharlarımla
Ve zümrüt bir öfkeyle kıskanırdım
Yapayalnızlığına tanık bir yüzün
Çekinmeden sarılışını serçe parmağına
Gecikmiş bir mevsimin rüzgârını alıp
Göğsüne topladığında uçurtmalarımı
Alabildiğine çiçeklenirdi dudaklarımda
Seni sevdiğimi anlayan sözcükler