Boğazıma düğümlenip anlatmadığım hislerin
Sesimi çıkardığımda kalp kırmasından korkarım
Kötü diye bellediğim susturmadığım seslerin
Kemirip zihnimi kılı kırk yarmasından korkarım.
Doğru sözü kıvırmadan mertlikle söylemek gerek
Bir işe el attı isen mükemmel eylemek gerek
Edeb sınırını aşan niyeti paylamak gerek
Hakkın benden hesabını zor sormasından korkarım
Ruhumun penceresini açacaksam yarenliğe
Etrafı seyretsen yeter herkes takılmış benliğe
Işıltısıyla gözleri kamaştıran gelinliğe
Aklımın hayır yerine şer kurmasından korkarım.
Süleymana dert olmuş bir vadi karıncanın hakkı
Biz hakkı hepten unuttuk günahımız öyle çok ki
Şan şöhret para gözleri bürüyüp sardı demek ki
Ruhun huzura günahla varmasından korkarım