Birbirimizi hiç tanımaz selam vermez olduk
Kara günde gönülden el uzatmayı çok gördük
Hep kendimizi beğendik her şeyleri çok bildik
Günü günle kurtardık yarınları şansa verdik
Parası bol kafa dengimizle muhabbet kurduk
Geçmişimizi unutup zevki sefaya daldık
Yokluk içinde eşimiz dostumuz kıvranırken
Arabaları katları ikişer üçer aldık
Mazlumu, düşkünü hor gördük hep tepeden baktık
Bir nefis bir vesvese uğruna ne canlar yaktık
Sahipsizliğin güllerine yan gözlerle baktık
Gariplere yüklendik,asiye ses çıkarmadık
Saltanat dedik taht dedik koltuğuna oturduk
Görevden önce ,olur olmazlara kafa yorduk
Bazen yanlışın yerine doğrudan hesap sorduk
Bir adım öte gidemedik aynı yerde durduk
Düğünde dernekte bir tutam hediyemiz vardı
Takılan şey kalpte gizli gerdanda aşikardı
Herkesce kabul görmüş değerli sevdamız, 'yar'dı
İçimizde artık ne sevgi ne insanlık kaldı