Tertemiz gelirler dünyaya
Hemen başlarlar ağlamaya
Çiçek gibi açarlar doğaya
Nur saçarlar güneşe semaya
Çocukken melektir,hayat kadınları
Şan şöhret için çıkarlar yollara
Bilmez görmez saparlar sokaklara
Yol, yön bilmezler giderler uzaklara
Vefasız ellerde düşerler tuzaklara
Vicdansıza yem olur hayat kadınları
Neydim ne olacağım derken
Çaresiz namus gider elden
Hayat zehir olur yaşarken
Mezarını kazdırır ölmeden
Eceli bekler hayat kadınları
Herkes evlerinde mutlu iken
Çayını ağır ağır yudumlarken
Kafelerde barlarda eğlenirken
Onlar baharı bekler kışı yaşarken
Mutluluğu özler hayat kadınları
Bir yuva için ne hayeller kurar
Ümitlerini her gün sıraya koyar
Kuş tüyü yataklarda hergün ağlar
Ateşten çıkaracak cımbızını arar
Nasibini bekler hayat kadınları