Naylon ayakkabılı bir çocuğun kunduraya bakışıydı sana olan özlemim.
Her gece dizimde uyuttuğum hayallerime masallar anlatırdım,
İçinde hep sen olan.
Kimi zaman pamuk prenses olurdun,
Kimi zaman elmayı veren cadı,
Ama değişmeyen bir şey vardı,
Hep güzeldin hep beyazdı yüzün.
Geceler boyu güneşin doğuşunu bekledim,
Şafağa olan sevgim sanırdım bunu,
Ya da çocukluktan kalma karanlıktan korkum.
Seni beklediğimi itiraf edemezdim kendime,
Sanki bir sabah güneşin ilk ışıkları getirecekti seni,
Kendine faydası olmayan kör meşeleler sönecekti,
Yıkılmışlığım tükenmişliğim bitecekti,
Umudum ışığım gelecekti bir şafağın koynunda,
Gelecekti işte bir kiraz tadında,
Yamalı sevdalar bitecekti bayram sabahına uyanacaktı yepyeni elbiselerle,
Gelecekti işte,
Kirli mendiline bereket düşecekti dilencinin,
Gelecekti ve eksilecekti dokuz canı kara kedinin.
Gelecekti işte, halâ aynı camın önünde bekliyorum,
Aynı umuda açıyorum penceremi,
Aynı korkusunu çekiyorum ciğerlerime gecenin,
Ve halâ korkuyorum.
Mahşerin kısrakları ızdırap tayları doğuruyor sensiz geceler,
Zebaniler gül suyu içiriyor zehir tadında,
Karanlığın yüreğine akrepler doluyor,
Daralıyorum, bir çığlık vakti duruyor zaman.
Kör yılan dalıyor serçe yuvasına,
Bir can öksüz kalıyor, bir can yetim...
Ve bir damla gözyaşı.
Kervanlar geçiyor usul usul,
Aynı ağıtı söylüyor çan sesleri,
Aynı heybede saklı sevincim mehtabım.
Yürüdükçe kervan acımasız, aynı yarayı kanatıyor sensiz geceler...
Artık üşüyorum, kahroluyorum hayaline sokuldukça,
Çivili yataklarda dinleniyor bedenim,
Her geçen an biraz daha daralıyor pencerem,
Soluyor gülleri perdemin,
Yüreğim eski bir manastır sessizliğinde,
Kutsal bir aşkın ziyaretçisini bekliyor.
Gelecek işte...
Gelecek bir gece ansızın.
Kırılacak prangası vuslatın,
Çılgın bir ateş böceği düşecek geceye,
Yeniden açacak gülleri perdemin,
Bir bahar sabahına uyanacak yüreğim yepyeni umutlarla,
Huriler içirecek ilk şerbetini cennetin.
Sevgi tadında aşk tadında...
Erkan Başok