Sen baharı ertelenmiş boynu bükük karanfil
Gücenmiş bir şarkısın sen yol ayrımında
Sonuncu bahar olsaydın sonbahar değil
Keşke böyle bitmeseydi bu hüzzam sevda
Ansızın kapılar çarpar
Duvardan bir resim düşer
Merdivende bir an için titrenir
sendelenir
Dönsem dönsem mi denir
Ağlamaklı bakışlardan sitemler yağar
Çekip de gidenden fazla
geride kalan tükenir
O şiirler tek başına okunmuyor
gel yalvarırım
Ve o şarkı söylenmiyor sen olmayınca
Dönüp de gelirsen diye herşeye rağmen
huysuz bebek
Anahtarın o paspasın altında hala
Yine girdim bulutuna yalnızlığın sensizliğin
Aç kurt gibi üzerime yine saldırır hüzün
Karanlığın kollarında sayıklayan gece gibi
Yine gizlenir ay,yine belirir güzel yüzün
Dallarımı insafsızca
Söküp kıran bu fırtına
Sevdamıza çöken kışın
çığ düşüren kar sesidir
Eğer bir gün mezarda
kırmızı bir gül açarsa
Gözyaşlarım yaprağında
çiy tanesidir