uyandım...
gece yarısıydı
umuda sarıldım korkuyla
buz gibi
kaskatıydı
vurulmuştu gerçeğin kurşunuyla
alnının tam ortasından...
dolunaydı
gece çıldırmıştı
çıldırmıştım
o an
tüm virgülleri topladım hayatımdan
tek tek dikip ayağa
birer nokta koydum altlarına
çığlık olsun diye tüm sustuklarıma
...
aksime baktığımda
sırrı dökülmüş aynalardan
herşeyim tamamdı
bir bendim noksan
bir de dudaklarım...
dudaklarımdı
parça parça kanayan
gece
yarısıydı
dolunaydı...
vazgeçtim aşktan
uyandım masallardan
dudaklarımı istiyorum şimdi
öptüğüm kurbağalardan