be hey cümle puştlukların dölü
be hey sen
akrebi yelkovana peşkeş çekerken
düdüğü hep zalimden yana çalan
insan olana gardiyan
kahpeye devransın her dem
ya kovalayarak peşimizden
ya önümüzden kaçarak
dolap beygiri gibi
yanan bir telaş içinde
kendi eksenimizde koşturan
korkutarak dünle
yarınla avutarak
sabır
selamet diye diye
her günü zulme pazarlayan
zerkedip umut zehrini
kendini deva diye yutturan
derdin ne be
an ne zaman
ne zaman
an
mazlumdan yana vuracak ulan
ahh be dua et sen
dardayım
hem yerim dardayım
gösterirdim sana ben
şanso'mu bi bulsaydım