Güneş''güler yüzle doğsun üstüne,
Erimeyen buz görmedim Çağlar'ım
Inancın azimi değsin üstüne,
Yürümeyen diz görmedim Çağlar'ım
Sevgiliye meftun boyun büktükce
Hakikat görünür ben 'i yıktıkca
Göz yaşları o sevdadan aktıkca
Farımayan köz görmedim Çağlar'ım,
Bir bilsek Melunun ağ, hilesini,
Yıkardık bagrından kin kalesini
Gönülden yollanmiş aşk cilesini
Saramayan öz görmedim Çağlar'ım
Rizayı Hak Düstur kalsın usunda
Sen Yunus'u dile getir sesinde
Bugün kör olsa da son nefesinde
Göremeyen göz görmedim Çağlar'ım
Güler yüz, tatlı dil ve hoş görüşe
Yılan kapı açar böyle duruşa
Her varlık görevli, luzumsuz, işe
Yaramayan iz görmedim Çağlar'ım
Kim öğretti yeşermeyi dallara
Bülbül niye aşık gonca güllere
İlk defa gördüğü derin göllere
Giremeyen kaz görmedim Çaglar'ım
Hayreti körükler bütün olanlar
Sentezi kemter kul bilir bilenler
Her filozof ötekini yalanlar
Çürümeyen tez görmedim Çaglar'ım