Israrla sormayın nerdesin? diye
Gönlün ummadığı yere incindim.
İçimde göç ettim onuncu köye,
Gözü açık bakar köre incindim.
Kalabalıklarda yalnızlığım var
Gönlümü isimsiz bir hüzün sarar,
Elbette ki insan muhabbet arar,
Yüreğinden kopuk sere incindim..
Şifreler uymuyor tutmaz frekans
Karanlık sevgiye vermiyor ki şans,
Gönül kurağına vermem tolerans,
Dostluk yakan ateş,kora incindim..
Daracık bakışlar mengene bana,
Neler çektiğimi bak anlasana,
Özde saygım vardır ama insana,
Hal bilmeze ben bir kere incindim.
Dilin oklarıdır gönlüne değen,
Sen Sentezi olda bu işi beğen,
Daha gonca iken gülüme yağan,
Doluya darıldım kara incindim