Değişti insanlığı insan eden unsurlar
Muhabbeti demleyen ocaktan korkuyoruz...
Beyinleri kıskaca aldı ırkcı kanserler
Dialoğa açılan kucaktan korkuyoruz...
Hep bize yontan keser ediverdik mastarı
Duyguya kaos düştü dehşetli bir histeri
Aslan,kaplan kafeste eğlencelik,gösteri
Nokta büyüklüğünde böcekten korkuyoruz
Bülbülün figanı yok güller çile açıyor
Pınarlar kirletildi göller mikrop saçıyor
Atmaca leş peşinde özgür,rahat uçuyor
Güvercinden,serçeden cücükten korkuyoruz..
Baskı,faul,şikeyle düşürelim kümeden
Yoğun bakımda kalsın çıkamasın komadan
Bu onun tercihidir,inancıdır demeden
Farklı giyim,kuşamdam,leçekten korkuyoruz
Düşman bildiğimizi sever yar eder diye
Kirletilen hukuktan gelir ar eder diye
Vesayet sarayını yerle bir eder diye
Kundaktaki bebekten,çocuktan korkuyoruz...
Zulümler apolettir taşıyanlar şan içre
Küllenmez od bıraktı yaşananlar can içre
Kanıksadık irini taşıyoruz kan içre
Çibanı patlatacak bıçaktan korkuyoruz
Fravunun emeli,gözündeki muratız
Adalete kör çeşme güç emrine fıratız
Mahşeri vicdanlardan tükrük yağan suratız
Sentezi sus artık sus.... gerçekten korkuyoruz..