“Emgión Prensi Hakkında Divan”dan
24
ayíasma
Bu sakin suda gördüm
kendi kendimi, ruhumu:
birçok kırışıklık
bir hindi boynunun başlangıcı
iki donuk göz
büyük bir merak
onulmaz bir aşırı güven
pişman olmayan bir tevazu
uyumsuz bir ses
yarılmış ve dikilmiş
bir karın
yüzde cellatların izleri
kesilmiş bir ayak
balık ve şarap için
ölmek isteyen bir dil
bazılarıyla umursamazca
çok azıyla aşkla yatmış, elimi tutan
başkasının eliyle ölmek isteyen
gerekli bir aşkla yatmış
benimle
Sonra görürüm kendimi suda
Ardımda kirli çarşaf
bir Kürt prensi, köpek diye çağrılmış
hem Selçuklular hem de Rumiler tarafından
Sudaki çıplak alnım:
Kendi kendimi dilsizliğime
ikna etmiş olduğum
delik deşik edilmiş bütün diller
Ve gömleğimdeki bu lekeler
suyla yıkanıp yunmayacaklar –
Kan misali, silinmez, zehir misali
dinden sapmışların lekeleri
veba gibi gelecek üzerlerine
daha kara lekelerle.