Aldım gözlerimin önüne,ne var ne yoksa sevdaya dair
Rüzgar gibi kaldırdım bu gece yaprakları yerden
Donatır masayı baştan başa ilham arayan şair
Ah biricik sesleri gelir,hiçbiri birbirine benzemeyen
Boşluğa şarkı söylemek üzere buldum sürekli kendimi
Ellerimde kalan elleri aradım nasıl hevesle
Kaldırdım çamura batan büyük gövdemi şimdi
Yankısı büyük olur o derin sessizlikte
Sözler başlasın o zamanlardaki hevesle
Sayfalar bir bir kanıt olsun bakan gözlerime
Unutmak için erken,unutmak kalır içte
Şen gönlüm söyle; ne eşelersin geçmişte
Güven Sabuncuoğlu