Deli Kadın
Yatabilir misin sanıyorsun yatağında düşünmeden
Kapatamazsın ki gözlerini, batar göz kapakların
Açık tutsan da göremezsin hayallerini
Hayallerin yok eder seni Deli Kadın.
Hiç mi kokmaz yastığında tenimin kokusu
Uğraşma hiç yıkasan da kokum sinmiş içine bir kere
Bir kere içine çekmişsin ya artık;
Aldığın her nefeste beni duymak zorundasın
Sen nefessiz kalacak kadar cesur musun Deli Kadın?
Gezebilir misin sanıyorsun sahillerde yalnız başına
Güneşi yerinde tutabilecek gücü bulabilecek misin Deli Kadın
Dalgalar kıyıya değil sana vuracaklar
Kuşlar sen yokmuşcasına kanat çırpacaklar üzerinde
Kayaların üzerinde, ayakta durabilecek ve
Karanlığa alışabilecek kadar cesur musun Deli Kadın .
Başın döner sendelersin düşersin denizlere
Çıkamazsın tek başına ve elini tutan olmaz
Boğulursun, su olursun maviler içinde kaybolursun
Dalgalar siler izlerini yok olursun yakamozlarda Deli Kadın.
Kaçabilecek cesaretin var mı benden
Yok; sende cesaret ne gezer Deli Kadın
Sen benden ancak usta avcıların vurduğu
Yaralı bir ceylan kadar uzaklaşabilirsin.
Adımların koşturamaz seni ve ağır gelir aldığın nefes
Taşıyamazsın onca acıyı üzerinde, sendelersin, düşersin
Geçmişini özlersin Deli Kadın yaralı halinle
Ben olmazsam ölürsün yeşillerin içinde, kaybolursun
Yağmurlar siler senden kalan izleri yok olursun damla damla
Ve kahrolursun her geçen zamanla Deli Kadın.
Benden kaçmayacağını bildiğim halde
Sana bu şiiri yazdım istemeden
Aklımda sadece hep senin adın
Söyle neden Deli Kadın?
Hakan Şengün