İnsanlık Mutluluk yarışını kaybetti baştan
Hiç Su içmem ben asla kirlenmiş tastan
İki yüzlü insanları yazsam olur bir destan
Bu düzende düz ovada yolu kaybettim
Herkes çomak sokuyor birbirinin tekerine
Herkes suyu çevirmek istiyor kendi harkına
Kimse koşmuyor mazlum olanların imdadına
Sevgi harmanında ben can kini kaybettim
Herkese selam verdim canım ben insan diye
Hep sevdim gönlümde kin kalmasın diye
Gönlümdeki sevgi çiçekleri solmasın diye
Onları sulayacağım tasta suyu kaybettim
Veysel gibi Toprağı sevdim sadık yar diye
Güzellikleri hep sevdim ben gül diye diye
Yolları bekledim benim dostlarım gelir diye
Gönlünde ektiğim insan için gülü kaybettim
Halil ÇOLAK 03.02.2009