Gönlüm yuvarlanarak ipinden çözüldü de
Paçalarına düştü,boş bir makara sanki
Muhabbetin le sar beni diye, üzüldü de
Asla ilgilenmedin, bozuk bir para sanki.
Nihayet içindeki aşk ateşini söndürerek
''Adam sende bırak be''dedin, bu yaralıyı
İki değneye bağlı bir ipte döndürerek
Göğe atıp tutmaya başladın zavallıyı.
Gece gündüz bu aşkı, feleğe anlatarak
Dost ca konuştum; dedi, yok çare bu derde
Bende kalemi kırbaç yapıp ta, şaklatarak
Gönlünü topaç gibi döndürüyorum yerde.
Sevgilim, bu aşk şimdi benzedi bir kumara
Bir potluk aşkım kaldı; kah gelip, kah gidiyor
Şeytan bile çaresiz düşüp, kalınca darda
Rest çek ömrüne, bu dert hayata bedel diyor..