Sarılır ana Mehmetçiğine doya doya
Uğurlar oğlunu 15 aylık bir yolculuğa
Çeker kokusunu sızlayan yüreciğine
Her ana bir Mehmetçik anasıdır aslında
Bazen davullarla yollanır Mehmetçik yolculuğa
Bazen ağıtlarla, ağlamalarla
Bazen davullarla gelir Mehmetçik yuvasına
Bazense ağıtlarla yollanır Mehmetçik son yolculuğuna
Oğlu emin eldedir bilir Mehmetçik anası ama
Düşünmeden edemez kuzusunu rahat mı diye
Aç değildir üşümüyordur Mehmetçik ama
Ya açsa ya üşüyorsa der ana her zaman
Ağlar geceleri Mehmetçik anası sessiz ve derinden
Oğlu gurbettedir ya duramaz yerinde
Çıkmaz görüntüsü gözünün önünden
Kokusu burnunun dibinden
Oğlu belki bir kahpe kurşunla ölmüştür ama
Duyarsınız sesini bazen feryatlar arasından
‘Şehitler ölmez benim kuzumda ölmedi' diye
Duyarsınız ağıtını al bayraklı tabutunun başında