Bu cefayı dost edermi dostuna
Kurduğum hayali öldürmeliyim
Dağları toplayıp yıktın üstüme
Belki doğrusu bu kaldırmalıyım
Canın canım dedim sana başlarken
Baharı yaşattın bana kışlarken
Elim vicdanımda kulu taşlarken
Sızıyı nefsime bildirmeliyim
Kırgınım sanma ha hayırlı böyle
Gönül çırpınsada doğruyu söyle
İnsan alçalmazmı zulmetmesiyle
Neşterle gönlümden aldırmalıyım
Bırak yansın içim aksın gözyaşım
Katığı zehirdir yediğim aşın
Malubu ben oldum bu son savaşın
Dönüp şu gönlüme saldırmalıyım
Kalender kadere boyun bükmeli
Gözyaşını gizli içe dökmeli
Bu yara kurumaz doktor dikmeli
Yoksa deli olup çıldırmalıyım