Ne çok hayal kurardık önceleri
Gidişinle birlikte hayallerimiz de yok oldu
Kır düğünü yapacaktık
Saçlarımda papatyalardan bezenmiş bir taç
En kabarığından bir gelinlik
Damatlığının rengine karar verememiştik
Siyah mı?
Lacivert mi?
Şirin bir evimiz olacaktı
Ama panjursuz
Balkonunda çayımızı yudumlayıp
Mehtabı selamlayacaktık
Birbirimize yazdığımız mektupları teker teker okuyup
Geçmişi anacaktık
Kızımız olacaktı ya hani
Adı Asya olacaktı
Gözleri bana benzeyecek,
Ten rengini senden alacaktı
Ellerin ellerimde
Gözlerin gözlerimde dans edecektik
Derdin ya hep
Hayal kurmak
O hayali gerçekleştirmenin yarısıdır.
Hayal kurduk ama
Gerçekleşen hiçbirşey yok ortada
Ne kızım olacak adı Asya olan
Nede sen olacaksın beni saran
Ben hayallere veda ettim sayende
Gömdüm kalbimin en derin yerine