Elime kalemi ne zaman alsam
Seni yazmak geliyor içimden
Her satırını seninle doldurmak
İşte bu yüzden;
Almayacağım bir daha kalemi elime yazmayacağım seni
Beyaz sayfalara lacivert mürekkebimle
Ellerni bıraktığım günden bu yana
Zaten elime bir türlü oturmadı kalem
Yüreğim küstü mısralara
Anladmki gitmeliyim senden
Seni hatırlatan herşeyden
Seni bir daha hiç göremeyecekmiş gibi,
Bilinmezliğe giderken
Attığım her adımda
Biraz daha senden uzaklaşırken
Yüreğimden binlerce parça kopup
Sana koşuyor
Uyan artık
Gör sana koşan sevdamı
Çok geç olmadan döndür beni
Gittiğim yollardan
Kalemim yüreğime bakıp
Senli mısraları arka arkaya sıralasın yine
Boş kağıtlara
Ve ; beyaz sayfalara damlayan
Lacivert mürekkebimden
Koskocaman bir gökyüzü yapayım sana