bu gece ağlayıp, yüreğime gömüleceğim
yakasına yapışacağım rüyaların
seni bana göstermeyen uykuları uyumayacağım
güller, papatyalar arasında dolaşacağım
ama;
dokunmayacağım
dönüp de bakmayacağım
ben geceler insanı
baharın güzeli
gonca iken kırmızı, açınca kıpkırmızı
bir gül koklayacağım...
bu gece ağlayıp, yüreğime gömüleceğim
sel olup akacağım
gülümden başka, bütün gülleri yok edeceğim
yeni bir sabaha uyanacağım
bu sabahın adını, gül koyacağım
kanatlanıp
gülüme konacağım
hayır, hayır
konmayacağım
kanatlanmayacağım
sabaha uyanmayacağım
çünkü;
bu gece seni bana göstermeyen uykuları uyumayacağım...
bu gece ağlayıp, yüreğime gömüleceğim
ben geceler prensi
gün değil
nur olacağım
gülün yanına konacağım
sonra
işte o zaman uyuyacağım
gül dolu, nur dolu
rüyalara dalacağım
ben geceler prensi
pelerinimi çıkarıp
kapısına koyacağım
ondan
küçük bir gonca alıp
saçlarıma takacağım
uzaktayken, hatırladıkça
ona bakacağım
baktıkça, onu hatırlayacağım
bir gün
bir melek gelecek yanıma
bir mesaj getirecek
beni ötelere götürecek
bir kefen diktirerek
onu kefenime takacağım
artık gün doğmayacak
gece olmayacak
çünkü;
geceler prensi olmayacak
bahar hep olacak
güller hep açacak
güller hiç solmayacak
bir ben olmayacağım
ben
ötelerde
kefenime taktığım
gülü koklayacağım...