karanlıkta, bir ışıktır aslında
ışığın bir başka oyunu
fakat
ne olursa olsun insan barışık değildir karanlıkla
çünkü karalık ihanete gerekçe
kötülüklere yığınaktır…
işte böyle geceler de
gök çökmüştür insanın üstüne
aslında
geceyi böylesine çekilmez kılan
o zamanlarda gerçekleşmiş
olaylardır
ölüm, ayrılık…
korku ve titrek ürpermeler sarar
insanın benliğini
bir korku ki acılardan damıtılmış
ya da ümitsizlik…
gerçekte, gece böylesine korkunç değildir
sadece
insanın o an ki ruh hali
düşün!
gündüz de olsa
bir ölüm
ya da iki seven yürek evet evet
iki sevgili ayrılmışsa
hayat kararmıştır…
hayat kararmışsa, gündüzde olsa gece de
hayat sevgilidir
ve yoktur artık O
yaşanmışlıklar
iyi, kötü, güzel çirkin
hafızalardaysa artık sadece ve O yoksa…
yaşanmıyor gibi, ölüm değil
yaşam da
o gece gibi
üstüne çöken gök kubbenin bütün ağırlığı altında
sevgisiz gece, zifiri…