Girdiği yerlere hüzün getirir
Ayrılık Hasretlik bir de ölüm var
İnsanları yakar içten bitirir
Ayrılık Hasretlik bir de ölüm var
Ayrılığa düşenin gülmez yüzleri
Dokunur insanın doğru sözleri
Dünya yansa bir şey görmez gözleri
Ayrılık Hasretlik bir de ölüm var
Eşşikten çıkınca gurbet hasret ayrılık
Yüreğimin başı üçünden yanık
Gözlerim görmüyor puslu bulanık
Ayrılık Hasretlik bir de ölüm var
Ayrılık ağlatır hasretlik yakar
Ölenin ardından tüm canlar bakar
Sıra ile insan hepsinden çeker
Ayrılık Hasretlik bir de ölüm var
Ayrılık zehirdir Hasretlik ümit
Ölene ardından yakılır ağıt
Ne kol koyar insanda ne de bir kanat
Ayrılık Hasretlik bir de ölüm var
Çekilmiyor ayrılığın acısı
Hasretlik çekenin bitmez gecesi
Ölene yas tutar eşi dostu kocası
Ayrılık Hasretlik bir de ölüm var
Hüseyin'im hepisine dayandım
Ayrılık Hasretlik Ölüm aşına bandım
Beşerim dünyaya bakiyim sandım
Ayrılık Hasretlik bir de ölüm var