Canımı koymuştum onun yoluna
Sevgiden anlamaz sevgisiz varmış
Oturup ağlasam yaptıklarına
Sevgiden anlamaz sevgisiz varmış
Kalbi taş kesilmiş sevgiyi bilmez
Suratı asılmış yüzü hiç gülmez
İnsanın başına böylesi gelmez
Sevgiden anlamaz sevgisiz varmış
Şehiri görünce ormanı seçer
Sevgiyi görünce uzaktan kaçar
orman hayvanına derdini açar
Sevgiden anlamaz sevgisiz varmış
Sevgiyi verene lanet okuyor
Acı sözü şu kalbimi yakıyor
Sanki hüma gibi göğe çıkıyor
Sevgiden anlamaz sevgisiz varmış
Hüseyin ak günün döndü karaya
Merhem deyip tuz bastırdın yaraya
Gemilerim oturtturdu karaya
Sevgiden anlamaz sevgisiz varmış