Artık fayda etmez, ey gonca gülüm
Dağ gibi önüme dursan ne çıkar
Çektirdiğin her gün, işkence zulüm
Bir daha kalbimi kırsan ne çıkar.
Hiç bahar görmedi, gönlümün kışı
Bir tek ben bilirim, döktüğüm yaşı
Neyleyim ben artık, bu dertli başı
Dağlara taşlara vursan ne çıkar.
Hayalin sararken dört bir yanımı
Ellerine koydum, al bu canımı
Seninle yaşanan her bir anımı
Diyardan diyara sürsen ne çıkar.
Düşünmedim değil, kaç kez ölümü
Bulamadım sensiz doğru yolumu
Hazan bağımda ki solmuş gülümü
Kabrimin üstüne sersen ne çıkar...