Yakından uzaktan gelmiş insanlar
Bir başka güzeldir hal Beytullahta.
Aynı dille söyler ayrı lisanlar
Allah'ı anarken dil Beytullah'ta.
Ne zorlama vardır ne şiddet cebir
Müminler dört yandan gelmişler bir bir
Ne yürekte kin var ne benlik kibir
Allaha götüren yol Beytullah'ta.
Ayrı milletlerin ortak dilleri
Her biri haykırır gür tekbirleri
Aynı has bahçenin renk renk gülleri
Derilmiş bir deste gül Beytullah'ta.
Sandım ki Kabe'ye derilmiş alem
Hacrül Esved'İ eder istilam
Sağ elin içiyle verirken selam
Havaya kalkıyor kol Beytullah'ta.
Gecenin feyziyle uyku yok gözde
Kimi kuran okur kimi namazda
Kimi tövbe eder kimi niyazda
Allah'ın evinde kul Beytullah'ta.
Tövbeyle yok olur kusur kabahat
Allah razı olur verir beraat
Yaradan sevabın yazdırır kat kat
Beş vakit namazı kıl Beytullah'ta.
Samimi dualar ruhu arıtır
Allah kulu meleklere korutur
Bir damlası bin günahı eritir
Ağla göz yaşların sil Beytullah'ta.
İman gücü ile coşar Müslüman
Merve'den Safa'ya koşar Müslüman
Kabuğuna sığmaz taşar Müslüman
İnsanlık bir coşkun sel Beytullah'ta.
Buradadır insanlığın ilacı
Biri ötekine candan duacı
Herkes bir birine öz kardeş bacı
Bulunmaz yabancı el Beytullah'ta.
İlahi hikmettir öyle görülmüş
Ziyaret etmeye emir verilmiş
Her ırktan her renkten mümin derilmiş
Mahşeri andırır çöl Beytullah'ta.
Kefeni andırır ihramın hali
Geride bırakmış makamı malı
Duada niyazda cümlenin dili
Gel de bu havayı al Beytullah'ta.
Mümin ALLAH ile kendi baş başa
Yaşanmaz orada kavga kargaşa
Nispet dünyadaki kanlı savaşa
Yaşa da huzuru bul Beytullah'ta.
Allah'ın aşkıyla çıkılmış yola
Farklı değil orda kıralla köle
Önem verilmiyor makama mala
Huda'ya bağlanmış bel Beytullah'ta.
Zemzemin pınarı hikmetli kuyu
Herkes kana kana içiyor suyu
Kutsal topraklarda bir ömür boyu
Gönlüm istiyor ki kal Beytullah'ta.
ELEMİ diyor ki böyle vaziyet
Sakın ha kimseye etme eziyet
Değeri ölçülmez büyük meziyet
Kendini daima bil Beytullah'ta.
İbrahim PATAZ