Hicran
Yine efkarlandın deli gönül!
Yaktı bir hicranın seli gönül!
Savurdu bak seni yad ellere,
Esince zamanın yeli gönül!
Bu kez de payına gurbet düştü.
Bir uzun ayrılık, hasret düştü.
Kuşandığın acı, bu gerçektir.
Yine de istersen zannet düştü.
Hüzün dolu gözler, çatık kaşlar.
Yanakta eridi, soldu yaşlar.
Bu böyle ne garip, hazin haldir:
Hancı taşlar seni, yolcu taşlar.
Gurbette biçare yalana kan.
Ne Gurub anlar seni,ne tan.
Ne geceye sığın, ne günden kaç.
Dost hasreti ile kavrulup yan.
Gönül, göz yummayla gün kararmaz.
Anarsan maziyi, dün kararmaz.
Sen avunmana bak vuslat ara,
Hasretle gidersen, ölün yanmaz.