Ölüm Yolu
Yazık, ne kadarda daraldı beynim.
Kelimeler üstünde gezmekteyim.
Onca düşünüp söyleyememenin,
Her an ıstırabını çekmekteyim.
Harfler düğümlendi birbirine,
Yazık ki geçit vermez cümlelere.
Beynim bulsa bile en güzel fikri,
Dilim lal söyleyemez gönüllere.
Sıkıntılarındam kabus örülür,
Manadan hep soğuk terler dökülür.
Bütün yollar kapanırda çıkışa,
Yalnız yalnız ölüm yolu bükülür.
Ah! nerede harfler, nerede kelimeler?
Yoksa beni terk mi etti cümleler?
Biliyordum ama, söyleyemedim.
Yazamadım, hain çıktı kalemler.