nme!
Geceler biliyor, ayrıyım
Bir yudum sevmek lazım seni,
Boğuluyorum
Bir sonsuz yaşam gibi sarsaydım
Vursaydım karaya...
Belki de ölüm mü bu
Deyip ezberime alsaydım seni.
Güçlü bir rüzgar gibi
Yıksaydım her çocuk gülüşünü.
Kıskanmak benden geçti artık
Ben senin önünde diz çöken köleyim
Zenciyim, beyazım, renksizim, dilsizim...
Dokuduğun desene yapışıp kalsaydım
Unutarak dünyayı,
Satarak anasını geçmişiyle insanlığın
Sevebilseydim bu ayrılığı