Cum�anın On İki Farzı Vardurur Etme Firâr
Cum�anın on iki farzı vardurur etme firâr
Altısı vücûbîdir bil altısı edâ-yı yâr
Farz-ı evvel erkek olmaktır hatuna yaramaz
Farz-ı sânî kim mukîm olsa gider mutlak kılar
Farz-ı sâlis hür gerektir esîre farz olmadı
Farz-ı râbi� sahîh olsa gidip imâma uyar
Çün marîz ile alîlin hakkına bu gelmedi
Farz-ı hâmis gözleri sâlim idecek i�tibâr
Farz-ı sâdis kötrüm ise ehli değil cum�anın
Ayağı selîm olanların kamusuna yarar
Şimdi edâsına varam altıdır şartı anın
Kim ki noksân söyler ise başını taşa çalar
Şart-ı evvel mısr olacak Kûfî-i Nu�man demiş
Ya emîr ya kâdî gerek bunda böyledir karâr
Şart-ı sânî izn için bir âlîden ferman dimiş
Kim imâm olana mutlak o da ala iktidâr
Şart-ı sâlis vakt-i zuhr içinde olmaktır müdâm
Râbiinci hutbeyi okur muhakkak hutbedâr
Hem beşincisi cemâ�at olacak ale�d-devâm
Sâdisinci izn-i �âmdır uy imâma etme ar
Mescide var dur huzûra sıdk u sadâkat ile
Kıl namâzı cum�asıyla târik olma ey kibâr
Hem huşû� ile edâ et rüknünü dikkat ile
Cemâl Hoca kılma noksân aybın olur âşikâr