Olayı basite indirgemeyeceğim asla.
Biliyorum bağışlanmaz da bu sözlerim.
Neler olup bitti gecelerce gözyaşlarında bilmiyorum ya da ne sebebiyet vermekten müebbete tutuklu yaralarına.
Yorgunum ben de biraz bilmemezlikten geliyorum kendimi uzun zamandır.
Nefes alıyorum sadece tabiri caizse.
Hoş olmasa da zevksiz bir film ya da yanlış sahnede oynanan bir tiyatro oyunu misali hayatım inkara meyledilmez derecede.
Kurtarılmaya değer olmadığımı kanıtlamıştım en son ilk perdede.
Zamansız geldin aslında geciktin biraz.
Ama emin ol sevindim ikinci yarıya yetişmene.
Kaçırdıklarından bahsetmek gerekirse yıllardır oyunculukla uğraşıyorum aynı sahnede.
Ne var ki atamadım hala üzerimden şu dil sürçmelerini.
Göz göze gelir gelmez seninle birden oyunun seyri değişti.
Bundan önce ne mutlu olmayı becerebildim ne de birilerini mutlu edebilmek geldi elimden.
Çok denedim beni sevilmeye değer bulan insanların yanında kalmayı.
Gel gör ki iyi biri değilim ve üstüme biçtiremediğim bir kaftan olmaktan öteye gidemiyor bu meziyet bende.
Beni sadece aşk gözü kara yapabiliyor.
Hissetmediğim zaman sadece ezbere adım atan bir replik hafızası oluyorum.
İnan bana oyunculuğun yüz karası olmaktan başka bir şey değil bu.
Rezalet.
Tanrının uykusuz geçirdiği bir gecenin ardından yapılmış olmalı bu dekor...
Ahhh ayakta kalmışsın ama çok utandım şimdi.
Halbuki halka kapalı oynuyordum bugün.
Çekinme çek bir sandalye kırık dökük tahtalarım arasından.
Eh böylesi daha iyi sanırsam.
Nerede kalmıştım hatırlayamıyorum doğrusu.
Neyse kesin gereksiz gereksiz konuşuyordum yine.
Kaç kez söylendim Tanrıya ben yazarlık için başvurmuştum benim bu sahnede işim ne diye.
Cevabı trajikomik aslına bakılırsa, misafir umduğunu değil bulduğunu yermiş bu dünyada.
Seninki de o hesap bir yerde.
Kim bilir aklında nelerle girmiştin bu kapıdan.
Ne umduğunu bilemem ama bulduğun şeyin umduğun şey olmadığına adım gibi eminim.
(Başka da emin olabildiğim bir şey yok zaten.)
Türkçe öğretmeni değilim ben o yüzden bu tek kişilik tiyatro metnindeki ana fikri bulunuz gibi saçma sapan bir istekte bulunmayacağım.
Benim oyunculuk anlaşmamda böyle bir şey mevcut değil.
Ben açık açık söyleyeceğim bu kadar gevezeliğin sebebini.
Öncelikle bunları bu sahnede dillendirmem gerektiğine inandım.
Öyle olmasaydı buraya gelmeden önce kendimi önüne attığım araba yüksek ihtimalle frene basmak gibi bir hata yapmazdı.
Sonrasında ise makyajla ilgilenen tüm arkadaşlara çok şey borçluyum.
Dünden de cesaret aldım tabi unutmamak gerek.
...
Tamam tamam bitiriyorum.
Sahne insanı geveze yapıyorsa benim suçum ne?
Her neyse kısacası anladığım ve anlamadığım şeyleri toplar demek istediklerimle çarparsan bölüm ne olursa olsun kalanları unut gitsin ve kendine bir şans çıkar.
Olan her şeyi unut demiyorum yapamayabilirsin ama kendine bir şans tanı... Geriye kalan herkesi ve her şeyi boşverip...