aç beyinler yürüyor;
Taksim'de,Beyazıt'ta,Beyoğlu'nda
herkesin gülerek,eğlenerek dolaştığı yerlerde
onlar;
bağırıyorlar,elele
daha çok hürriyete,daha çok kitaba,
daha çok sevgiye doymak için...
yürüyorlar,yüreklerinde kırmızı gülleriyle;
sevdalılarına,
ellerinde "yaşasın özgürlük,yaşasın hürriyet" yazılarıyla;
bir sokaktan diğer sokağa,
ağızlarında ki türkülerle;
hürriyetlerine...
bazıları sokağın başında yatıyor;
ağzında,kafasında kanları,yüreğinde sevdalısı ile gökyüzüne bakıyor,
bazıları dövüşüyor herkesin istediği "hürriyet" için;
yüzü saklı adamlarla,
bazıları ise gülüyor yukarıdan "aç beyinlerin hürriyetine"
ama
onlar biliyor;
bir gün çiceklerin tekrar açacağını;
masmavi bir gökyüzünde,
bir gün sevgilerin serbestçe dolaşabileçeğini;
dağlarda,
bir gün ellerinde silah değilde,kitap olan gençlerin;
gideceği okullarda,
bir gün "özgürlürlüğün ve hürriyet"in
adım atacağı sokaklarda,
ölseler bile birer birer kaldırımlarda...