Bak evlat
Tuttuğun ele
Dokunduğun yüreğe
Baktığın yüze
Gülüşün,
Güzelliğin sinmeli
Ne riya ne hile
Verdiğin gülle
Döktüğün dille
Bir acı dinmeli
Yani sevgili bu şiirden
Yüreğinin güzelliğine
Geri dönmeli
Yaşam bir yolculuksa eğer
Ne yolcuyu beklemek
Ne hasretten şikayet et
Ne de yol yorsun seni
On dördünde ay doğar ya hani
İşte öyle
Yani
Yağmur yemiş yayla gibi
Sevgilin gülümseyerek inmeli yanında