hani bekle diyordun
bir lâhza doğurgan düşlerimi
oysa
kapkara saçını tarayıp
yalnızlığı toplayıp
gitti gece
yapayalnız
iç çekimi düşünceler
ve ben
silik bir arzuyu düşlerken umut
gözlerim yağmur ikliminde
suda çırpınıyor toz pembe bulut
şafağın sütünü içiyor
kudurmuş göz bebeğim
yorma beni
ağır iş ağıt
hani bekle diyordun
iç çekimi düşünceler
beklerken seni
önümde kalem kağıt
geleceğe ışık tut
gelip efkârımı dağıt
yarınlara gebe zaman
bir nebze anla beni
yalnızlık gözyaşı ve acı
belki gereğidir yaşamın
diğer yarısı nerde ömrün
neş'eyi çalan saat
umut veren gün
ve sen
sabırla beklediğim
düşlerimi yoran huzur
neredesin
gelip efkârımı dağıt
bekletip yorma beni
önümde kalem kağıt
ilhamına gebe fikir
oysa ağır iş ağıt.
Mehmet Akif Baltutan