Hüznün kefesine
Hep dost olan gecenin
Kara
Kapkara ağırlığı
Merhametsiz koyuluğu akar
Bir ürkek tavşan pısar
İçindeki ağacın dibine
Görünmez olur
Ay solar gündüzün
Mutluluk kuşları düşer
Teker teker
Kafir secdesine
Hançerlenir yeşiller
Maviler unutulur yine
Kar yağar inceden
İçimdeki ırmaklara
Kaybolur
Acının yaprakları düşer
Bitmeyen sonbaharlarda
Ağırlaşır çekilmezliği
Katrana döner
Şeker duyumsamaları
Yaşam kayar iplerinden
Bağlar kopar
İnce
İpinceliğinden
Teker teker
Ve biter
Bir masmavi şölen sofrası daha
Duasız
Ay solar gündüzün
Bir mutlu baykuş öter yine
Derinden,derinden