Kendi İçimde
Albümlerimin solduğu gündeyim.
Aşk ızdırabını,
Geçmiş bir tarihte unutup
Bahar rüzgarına uzanmış yüreğim...
İçimdeki paradokstan kaçarken ben,
Sen de benden kaçıyorsun.
Ne kadar farkındasın öfkemin,
Bana ne kadar yakınsın,
Ne kadar uzak, ne kadar aşık,
Ne kadar pişman, ne kadar kırılgan...
Biliyorum, bilmiyorsun.
Ceplerimde biraz zehir, kalbimde öfke;
Şimdi seni arıyorum ben, kendi içimde.
Sana merhaba diyeceğim günün özlemi, ölmüş;
Ortalıkta gezinen amaçsız aşk sözleri.
Birkaç ayaküstü söz, birkaç güzel hayal...
Hayallerin hedeflendiği bir gelecek, ölmüş;
Benim hayat kumarım...
Başka tenlerle paylaştığım sevgilim, ölmüş;
Yedeğe atılan aşkım...
Biraz deli kalbim, akılsız başım, ölmüş;
Çılgın yürek damarım...
Ne şimdiye ne çok sonraya, arzular, ölmüş;
ölmüş umuduna yas tutan yazarım...
Ceplerimde biraz zehir, kalbimde öfke;
Şimdi seni arıyorum ben, kendi içimde.
Gölgeler, gölgeler, gölgeler...
Gölgeler; kararsızlıklar ve çelişkiler!
Senin sayende senin çevrendeler.
Biraz da aşktan kalma kuruntu nağmeler!
Sever gibi yapmalar, demagojiler...
Tanıdığımı sandığım kişiliksiz kişiler...
Gözlerimin nemi çekilmiş;
Aşk ızdırabını,
Geçmiş bir tarihte unutup
Bahar rüzgarına uzanmış yüreğim...
Ceplerimde biraz zehir, kalbimde öfke;
Şimdi seni arıyorum ben, kendi içimde.
Bugünden sonra sana hediyelerim;
Hangisini seçersen:
Avucumda hayal kırıklığı,
Gözlerimde öfke,
Dudaklarımda eski bir şarkı;
"Hatırandan ismimi, hayalinden beni sil..."
Ceplerimde biraz zehir, kalbimde öfke;
Şimdi seni arıyorum ben, kendi içimde.
Eski günler hatırına...
Mehmet Helvacıköylü