Ata�ya Sesleniş
yaratan ayni ama, sen başkasin,
bilimde, kültürde, büyük ustasin,
medeniyet, seninle geldi yurda,
sen, ufukta görünen son noktasin.
azmin ile, yok�tan var�lar ürettin,
kararında, karar kılıp direttin,
ne bir huzur gördün, ne de güzel gün,
genç yaşında, gençliğini tükettin.
o kara günlerde, güneş olmuşsun,
batacağın anda bile doğmuşsun,
yurdumuza, göz diken hainleri,
halkın ile, "kazma-kürek" kovmuşsun.
ihanetten, hıyanetten korkardın,
yıllar önce, bizi az mı uyardın?
şimdi onlar, saygın kişi oldular,
sen olsaydın, gözlerini oyardın.
sen gidince, olan oldu ülkeye,
kimler gelmedi ki, en üst mevkiye,
dediklerin, birer birer çıkıyor,
ciğer teslim ettik, hırsız kediye
ahlaksızlık, boyumuza ulaştı,
herşeyimiz, birbirine dolaştı,
döküldükçe, orta yere pislikler,
elimize, yüzümüze bulaştı.
seni hala, düşman gibi gören var,
utanmadan, sıkılmadan söven var,
sen yine de teselli ol bizlerle,
rüyasında, hergün seni gören var.
duyguların, kalbin gibi yüceymiş,
bazı günler, gündüzün de geceymiş,
leblebiyle, bir kaç kadeh içerken,
içindeki üzüntüler, mezeymiş.
Mehmet Süzen