Sen uzaklarda
taaa dağların ardında
birkaç satır yazı
birkaç sitemsin şimdi
bense farklı birşey değilim
ne kadar çok isterdim farklı olmayı
ne kadar çok isterdim sana dokunmayı
bu da imkan ötesi
şimdi şu koca şehir ve ben
kimsesizim diye ağlasam mı
kimseler mi dilensem
karar veremedim be arkadaş
ama ben ikisini de es geçiyorum
her zamanki gibi içiyorum
ruhumdakileri dizelere döküp
sabahın olmasını bekliyorum
bana başka bir hayat tavsiye etmeye kalkma
ben o haklarımı kullandım arkadaş
sabahın ilk ışıklarıyla düşecek olursam pencerene
aç perdeni
dışarda bir özlem göreceksin
sisli dumanlı
sonra çekilip giderim
güneşin doğduğu yerde işim ne benim
bir arkadaşım var diyebildiğin kadar yaşarım ben
sonrası malum
yaşayan ölüler gururlu olurlar