mizgin ışık �
ben sana mahkümum
bir denizin ortasındayım
ama ne yüzme biliyorum ne de yolumu
ağlıyor gözlerim çaresizce
çabalıyor ellerim amaçsızca
ama çıkamıyor bedenim tutsak olduğu bu denizden
hissediyorum o suyu içimde
beni yavaş yavaş öldürüyor boğuyor koca denizde...
denizde sen gibi esir alıyor beni
sevginde su gibi boğuyor beni
ama çaresizim. artık mahkümum bu denize
bu canı denizde cansız bedenimleyim...
mizgin ışık