gün doğdu gün battı; herşey aynı.
sabah kalktığımda kara bulutların
dağılıp gitmesi için çok yalvardım Allah'a.
dağıldılar da ne oldu sanki!
yine yalnız karşıladım güneşi.
gözüm kapıda kulağım telefonda
iki büklüm kaldım pencere önünde.
çiçekler soldu.
gürül gürül akan sular kurudu bugün.
bu ceza mı yoksa hediye mi senden bana.
özlemlere bile özlem duyuyorum şimdi.
hasret girdabına düştüm sensizlikten.
saatlece kendime ağladım bir de sana...
radyo frekanslarında şarkımızı aradım şarkımızı saatlerce
ne onu bulabildim ne de seni....
kendi hesaplaşmalarımda kaldım.
uçurumların önünde kaldım.
ve hala aynıyım.
kendi gün batımımda sırılsıklamım.
bugün sensizlikten ölsem burada,
ne ses ne bir kıpırtı ne de soluk alırım
bugün burada,yarın kim bilir,
hangi berduş gönülde toprağa karışırım.