GÜNEŞ ŞARKISI
büyük yangınım karanlıktaki çoban yıldızım
kanlar sızarken toprağa sımsıcak ölü kanları
aynı inancı taşıdık değişen dünyayı kucaklayarak
sızlıyorsa yüreklerimiz bulut gibi yürüyorsak
kıtlık vardı kıyım oldu sürgün yaşadık
hüznü yarıp gelen şanlı ırmak
usul usul akar usul usul akar
yüzümde büyüyecek şanlı ırmak
ey ölümlerle sulanan kanlı gülüm
acı haberleri unutma yüreğinde biriksin
güzel günlerdir mayalanan budanmış bedenlerle
sen içimde şimdi ağlıyorsan kanlı gülüm
bir ağızdan söylenir yazdığımız şarkılar
karanlığı yıkan güneş şarkısı
usul usul akar usul usul akar
su verdim acılarıma su verdim
ey oğul ağıtlarla büyüyen yaralı kuşum
güneş şarkısıdır ölümlerle yıkılmayan
bir ağızdan söylenirse bir gün bu şarkılar
sular uyanır sevdiğim nice dağ suları
ey oğul ölümlerle yıkılmayan yaralı kuşum
zulmün yenemediği büyük kavga
usul usul akar usul usul akar
su verdim acılarıma su verdim
baharda halk gülleridir savrulan
dal mı kırıldı kuş mu vuruldu çocuk mu
elbet gencecik bedenleri çizeriz sevgilim
elbet yazılır acı bırakan bahar günleri
suskun bir öfke ve umut halk gülleri
zulmün yenemediği büyük şarkı
usul usul akar usul usul akar
gül koydum acılara gül koydum