Işığı sönüyor sigaramın
Düşüyorum kül tablasına
İtfaiyeciler pür telaş
Yanlış ihbar diyorum
Anlamıyorlar külümle oynadığımı
Islak bir ıslık dudaklarımda
Sular basıyor kenti
Kağıt kayıklar yapıyorum kendimle
Çağrılı çağrısız
Gelmeler gitmeler içinde
Azalarak çoğalarak
Yaşıyor umut
Direngen bir eğrilik içinde