Ateşin sırrını verdim yeryüzüne
İlahların en kusurlusuyum ben
Ben Prometheus
Sonsuz acıları gördü bedenim her şafakta
Akıl verdim acılarımla beraber
Yeryüzünün tanrısal varlıklarına
Ben Prometheus
Külüm bedenimdir
Gözyaşımda saklı bilgeliğim
Sonsuz vadilerin derinliğinden geçer gelirim
Ben Zümrüd-ü Anka
Umudum olur umutsuzluk
Özümde arar bulurum varoluşu
Kavgam beni benden alanladır
Savaşların en onurlusunu veririm bin yıllardır
Ben Zümrüd-ü Anka
Ben insanım
Korkularına yenilmiş düşüncelerin sahibi
Karanlığa ateş
Aydınlığın üstüne perdeyim
Yeryüzünün en yalnız ilahıyım ben
Şehvetimle boğarım kendimi
Kah toprak kokar ellerim
Kah kana bularım toprağı
İlahların kıskançlığıyla yoğrulmuşum
Ben Prometheus
Ben Zümrüd-ü Anka
Ben insanım tüm çaresizliğimle