I
Her kelebeğin, diyorsun bana
Üşenmeden parmaklarıyla
Tanrı boyarmış kanatlarını
Üflermiş sonra
Çiçeklerle bahtiyar
Bir nefeslik hayatını
Kelebeklerin ardından ağlama
II
Ağlama
Ölüme dökülen her gözyaşında
Var birkaç damla kirli sevinç
Utanmayı bil, ağlama
Herkes kendi yıkılışını görür
Başkasının ölümünde
Herkes ölür düşünün bir yerinde
Ve hayatın devam ettiğini görür
Aynı düşte
Ağlama
Hala parmakların oynuyorsa
Ellerinde zafer işaretidir yaşam
Kıymetini bil, ağlama
III
Ağlama
Üç gün bile sürse hayatı
Kanatlarını parmaklarıyla
Üşenmeden boyuyor Tanrı
Kelebeklerin ardından ağlama