küskün uçurtmalar göğe kaçıyordu
yıldızlar kaydı birer birer battı
yetişebilse diline yapışan son sözcük
bir kuş uçumu anne kalbi oysa
ah ölüm solurken kim kime baktı
kanatları yok sesleri yok kuşların
gökyüzü neye yarar
toprak acıya battı
bir suflör söyleseydi keşke
pay edilmiş yazgılardan kaçmayı
süt kokulu güller tomurcuk kaldı