Birer birer çıktılar saklandıkları yerlerden;
Soğuk,ıssız ve karanlık harabelerden.
Rüzgarlarla sevişen ayaz atlarına bindiler;
Karanlığın tepelerinden şehirlere indiler.
Olacakları önceden görmüş gibiydi evler;
Gözlerini sokağa kapadı hain pencereler.
Karanlığın içinde parlıyordu gözleri;
Birşeyler fısıldıyorlardı,anlaşılmıyordu sözleri.
Atlarından indiler,yavaş yavaş;
Hastalık,açlık ve savaş.
Savaş,harabeleri gösterdi,
Açlık,yalnız bir ihtiyarı;
Ve hastalık yalnızca gülümsedi...(adsbygoogle = window.adsbygoogle || ).push({});var disqus_config = function () {shortname = 'alternatifim'; this.page.identifier = 'siir72480';this.page.title = 'Nurettin Pancar - Ölüm Uşakları Şiiri'this.page.url = 'http://siir.alternatifim.com/data.asp?ID=72480&siir=Ölüm%20Uşakları&sair=Nurettin%20Pancar';};(function() { var d = document, s = d.createElement('script');s.src = '//alternatifim.disqus.com/embed.js';s.setAttribute('data-timestamp', +new Date());(d.head || d.body).appendChild(s);})();Hata Düzelt© 2003-2017 www.alternatifim.com/ Her Hakkı Saklıdır.