Kızıla kesmiş bir akşam üstüydü
Ümitler epeydir birikmişti içimde
Sonbahardı...
Bursaydı...
O sevdiğim toprak kokusu vardı teninde,
Yağmur sonrası...
Saçlarının ıslaklığı geçmemişti daha
Ve merhaba diyen dudağına değiyordu,
Eylülün gözyaşları....
Bense;
Yalnızlığından kopup da sana gelen,
tutunacak bir dal,
baş koyacak bir omuz olsun diyen,
İçinde taşan ümitleri,
Huzurlu bir limana demirlemek isteyen gemiydim.
Ya da bir balıktım denizde,
sevda oltasına takılan.
Gözlerinin yem olduğunu bilemezdim...
Oysa ne güzeldi merhabanın sonrası.
Hatırlarsın,
Liseli kız mahcupluğunda tutmuştun elimi.
İlk heyecanların geliyordu aklına.
Büyüyordu göz bebeklerin...
Tam hislenecekken,
Teslim olacakken tüm benliğinle aşka,
Kaçtın!
belki haklıydı bu firar,
Yeni yaraların açılmasından korktun?
Hiç kızmadım sana...
Çünkü sen,
Hayata çoktan yenilmiş bir kadındın
Yirmili yaşların başında.....
İçimden seni sevmek gelmişti,
Yalan değil......
Evet güzeldi merhabanın sonrası
Kadehler bir bilinmeze kalksa da,
Ümitti her yudumda çoğalan.
Eyleme dökerken yüreğimde gezinenleri
Elimi uzattım sana,
Düşlediğim gibi tutmadın.
Oysa ben,
Çıkaracaktım seni düştüğün kuytudan...
İstemedin...
Kördü yüreğinin gözü,
Saati firara kurmuştun.
Öyle bir ayrılıktı ki,
En az merhaba kadar yalan...
Seni son gördüğümde
Düştüğün kuytudaydın....
Orda kal...!
Hatırlanacak tek bir anı kaldı,
Sana inat.
Bilirsin......
Bilirsin ne demek istediğimi,
Bin gece geçse de üstünden,
Unutmam o geceyi...
Şimdi yeme aldanıp da,
sevda oltasına takılan balık der ki;
'Yalanmış merhaba sonrası yaşanan her şey...'
Ne kadar yazarsam yazayım,
Son satırdır her şeyi anlatan...
Balık olup oltaya geldiysem
Kibirlenme!
Çabuk unuturum seni
Altı saniyedir benim hafızam....