Hasret varken gönülde,
Hiç bitmeyecekmiş gibi gelir yol.....
Ama biter...
Bitmeyen ve
Her zaman artan ise,
Şehirler arası özlemler...
Sigara molasını bekliyorum sabırsızlıkla
On dakikalığına dağıtıyorum kasveti.
Tam geçip gitti derken hüzün,
Tekrar siniyor cam kenarına...
Sonra kestiriyorum biraz,
Koruyorum kendimi hüzünlerden...
Tanıdık bir güneş vuruyor yüzüme,
Öyle uyanıyorum....
Dönmüş oluyorum şehrime.
Kalabalık bir otogar.......
Yüzlerce insan arasında,
Gözlerim seni arıyor...
El sallıyorsun her zamanki tebessümle
İniyorum otobüsten.
Sarılıyoruz...
Ve şiir bitiyor...
Ama bitmiyor yol?
Sarılsamda sana çılgınlar gibi,
Bu deli hasretim dinmek bilmiyor...