ŞİİR KURANIN DRAMI
"Kulağa özgü bir hastalıktı şiir,
Tutarlılık yetmezdi; çocukluğun
Cehennemi gibi bir şeydi: yeniden denemesi gerekti"
Ölüyorum
Ki her ölüş
bir s
a
v
r
u
l
u
ş
t
u
r.
Hastayım. Tüm hastalıklarından
Çocukluğuna artanım
Duyulur duyulmaz bir ses
boğulur içimin ırmaklarında ve gecenin.
İçine kıvrılan adamlar çokmuş
Çokmuş öyle kadınlar
Ben ne zaman kıvrılsam içime
Bir şey beni savuran:
Çocukluğun cehennemi gibi.