gece süzüldü
son kozlar etimi parçalayıp
tinimi tüketti...
gece süzüldü
ve
şah mat oyun bitti...
prenses prensi öptü
bir kurbağa sinesine düştü...
prenses kurbağayı lahımda besledi
beslendikçe gelişen kurbağa delikte son nefesini verdi...
pisliğini yiyen prenses
kurbağa ölünce
insani özelliklerini yeniden öğrendi...
yola
çıktı
yol
büyüdü
devleştikçe akarsular
prenses kendini hırpalar
yaş geldi telaşesi
kanının en bitkin mesnevisi
derken kozalardan çıktı aşk okları
büyüdükçe ömrünü kısalttı sevginin
bir güne sığdırılınca yaşanmışlıklar
prenses kraliçe olamadan kendini kaybetti...
bir baktı azrailin koynunda
ateşin gündem sarsıntısı kucağında
ölümün benzersiz güzelliği karşısında
prensesliğini verdi...
elinde ne mi kaldı
bir kurbağa bacağı
bir kelebek etkisi
üç beş damla özlem
bir gıdım aşk otu lekesi...